Szybko rosnące pnącze, dorastające do 20 m wysokości. Wspina się nawet po zupełnie gładkiej powierzchni, przyczepiając się przylgami. Liście trójklapowe, zielone, jesienią czerwono-purpurowe. Kwiaty drobne, miododajne. Najlepiej rośnie na ścianach wschodnich i zachodnich. Nie ma wysokich wymagań glebowych.
Bardzo dekoracyjna bylina dochodząca do 120 cm wysokości. Liście długie, na brzegach nieco orzęsione. Posiada groniasty, żółty kwiatostan długości 45 cm. Gatunek wytrzymały na mróz.
Jeden z najniższych rozchodników, tworzy gęstą darń. Zdobi drobnymi ale grubymi liśćmi. Całkowicie pokrywa się żółtymi kwiatami. Stosowany w ogrodach skalnych i naturalistycznych. Kwiaty rozwijają się w miesiącu czerwcu oraz lipcu i wyrastają na krótkich szypułkach lub są prawie siedzące, zebrane w małe nibybaldachy lancetowate, mają gwiazdkowato rozstawione płatki.
Żółto kwitnąca odmiana o ulistnionych pędach, zakończonych kwiatostanem. Liście rónowąskie, zebrane w dolnej części łodygi. Wymaga gleby wilgotnej, żyznej, przewiewnej. Rośnie dobrze w słońcu i w półcieniu.